Το μυαλό δεν χρειάζεται προπονητή

Ο Στραματσόνι είχε εν μέρει δίκιο στις δηλώσεις του μετά το ματς, όταν υποστήριξε ότι αυτά συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Υπό την έννοια ότι μπορείς να χάσεις ένα ματς ενώ ο αντίπαλός σου δεν σ' έχει απειλήσει καθόλου μέχρι το 93', κι από μία ατυχή συγκυρία-γιόμα που εκμεταλλεύεται βρίσκεσαι με την πλάτη στον τοίχο και «χαροπαλεύεις» στο 94'.

Σαφώς και μπορεί να συμβεί. Οι μεγαλύτεροι άλλωστε μας έχουν διδάξει ότι όταν χάνεις ευκαιρίες και δεν σκοράρεις, τότε στο τέλος το πληρώνεις.

Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος, η πιο ποδοσφαιρική, αν επιτρέπεται ο όρος. Υπάρχει ωστόσο και η άλλη όψη, που αφορά στο μυαλό. Το μυαλό λοιπόν δεν προπονείται όπως τα πόδια και το υπόλοιπο σώμα. Δεν χρειάζεται προπονητή, αλλά ψυχαναλυτή. Ή έστω κάποιον που να μπορεί να ταρακουνήσει και να εμπεδώσει σε όποιους χρειάζεται ότι ο Παναθηναϊκός έχει πολύ βαριά φανέλα, για να βρίσκεται στα πρόθυρα του εγκεφαλικού απέναντι στον ΠΑΣ Γιάννινα στη Λεωφόρο, μετά από νίκη με 2-1 στο πρώτο, εκτός έδρας ματς.

Οση τακτική κι αν δουλεύει ο Στραματσόνι, όσους αυτοματισμούς και στημένες φάσεις, δεν θα γίνει η δουλειά που πρέπει, εάν ταυτοχρόνως δεν βρεθεί μία λύση στο θέμα της συγκέντρωσης και της σωστής νοοτροπίας. Τέτοια ματς ο Παναθηναϊκός πρέπει να τα τελειώνει απ' το ημίχρονο, για παράδειγμα, κι όχι να πετάει 45λεπτα στο καλάθι των αχρήστων, όπως κάνει με χαρακτηριστική απάθεια/αφέλεια από το ξεκίνημα της φετινής σεζόν. Τουλάχιστον, ας ξεκινήσουν απ' αυτό και βλέπουμε.

Πηγή : sentragoal.gr